Πάνω από τριάντα ώρες καταθέσεων έχει συμπληρώσει ο Μιχάλης Χριστοφοράκος ενώπιον της εισαγγελέως Hildegard Baumler-Hosl, η οποία επιμένει στην παροχή εκ μέρους του αποδεικτικών στοιχείων για τις δωροδοκίες και για το σύστημα των μυστικών πληρωμών.
Αν και έχουν κλείσει οι επίσημοι κρουνοί της πληροφόρησης για το τι ακριβώς ομολογεί ο Μ. Χριστοφοράκος στην ποινική προκαταρκτική έρευνα που διεξάγεται σε βάρος του, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι έχει ενοχοποιήσει κεφαλές της μητρικής Siemens. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο απειλούμενος με έκδοση στην Ελλάδα έχει ομολογήσει ότι έκανε πολιτικές πληρωμές, τουλάχιστον στα κόμματα εξουσίας, και έχει δώσει διαδρομές χρήματος της Siemens που κατέληξε σε κρατικούς λειτουργούς με αντάλλαγμα συμβάσεις με το Δημόσιο. Στην Ελλάδα ένας στρατός λαδωμένος από τη Siemens αγωνιά, γιατί ήδη διακινούνται -δίχως επιβεβαίωση- και ονόματα γνωστά που τα έχουν πάρει. Σούσουρο επικρατεί και μεταξύ των προσώπων που έκαναν το κουμάντο στα μυστικά κομματικά ταμεία, αλλά και μεταξύ μελών κομματικών επιτροπών που έφερναν «τα λάφυρα».
Αν ο Μ. Χριστοφοράκος έχει τη δυνατότητα να αποδείξει τουλάχιστον τις δωροδοκίες που έκανε με offshore ή μέσω του τραπεζικού συστήματος -πέραν των παραδόσεων μετρητών-, τότε ισχυροποιείται το ενδεχόμενο δίωξής του στη Γερμανία, εφόσον έχει καταγγείλει μη παραγεγραμμένα αδικήματα.
Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία για την κρίση του Εφετείου περί της εκδόσεώς του στην Ελλάδα, ανώτατος -Γερμανός- δικαστικός εκτίμησε ότι «η υπόθεση Χριστοφοράκου θα παράξει νομολογία. Γιατί ο πρόσφατος εκτελεστικός νόμος που ισχύει για το ευρωπαϊκό ένταλμα έχει κρίνει λίγες υποθέσεις και μάλιστα αποφορτισμένες από αυτήν του διεθνούς σκανδάλου διαφθοράς που συναντάται στην εκκρεμή υπόθεση».
**Προς στιγμήν πάντως αξία έχει ότι ο Χριστοφοράκος μιλάει στη Γερμανίδα εισαγγελέα, όταν επί σχεδόν τρία χρόνια είχε σφραγίσει το στόμα του στην Ελλάδα και έδειχνε ότι περίμενε άλλη μεταχείριση.
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία της δικογραφίας, έδωσε μέχρι τέλους τη μάχη για να κρατήσει τη θέση του στη Siemens. Αυτό το έκανε αφήνοντας ή και στρέφοντας τα βέλη του σε υφισταμένους του, με πιο τρανταχτό παράδειγμα τον Π. Μαυρίδη που διάλεξε τον δυσκολότερο δρόμο, αφού «αδειάστηκε» βάναυσα από την εταιρεία και τον... κουμπάρο του.
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ενώ σοβούσε το σκάνδαλο της Siemens, προσπαθούσε να συγκροτήσει μια Επιτροπή Ειδικών που θα εξέταζε και θα επέκτεινε «την αποτελεσματικότητα του συστήματος ελέγχου και τήρησης των κανόνων επιχειρηματικής συμπεριφοράς (tules of compliance)». Εκείνη τη στιγμή η πρωτοβουλία του έμοιαζε με τραγική ειρωνεία. Σ' αυτό το πλαίσιο, στις 30 Μαΐου 2007, απηύθυνε επιστολή στον διοικητή της Εθνικής Τ. Αράπογλου, ρωτώντας τον αν συναινεί η τράπεζα στην τοποθέτηση στην εν λόγω επιτροπή «του στελέχους σας κ. Σπύρου Γκούμα, με δεύτερο μέλος που έχει επιλεγεί τον Χρήστο Γκόρτσο, της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών». Αγνωστο παραμένει αν τελικά συνεστήθη αυτή η επιτροπή και αν τα πρόσωπα που είχε επιλέξει ο Μ. Χριστοφοράκος δέχτηκαν να τη στελεχώσουν «λαμβάνοντας μια μηνιαία αμοιβή για 24 μήνες» που εκτιμήθηκε ότι απαιτείται για το έργο αυτό.
* Ο πρώην Νο1 της Siemens πάντως φρόντιζε να διατηρεί στενές σχέσεις με τους τραπεζίτες. Οπως φαίνεται, τον Ιανουάριο του 2007 έχει διαθέσει προσκλήσεις στον κ. Αράπογλου και στον κ. Νανόπουλο (Eurobank) για το «Bunte Gotter» στο οποίο είχαν προσκληθεί μεταξύ άλλων και οι: Ντ. Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Αικατ. Μητσοτάκη, Σ. Κυπραίου (εξ απορρήτων του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ. επί πολλά χρόνια), Σ. Καλλιτσάντσης, Α. Λασκαρίδης κ.ά. *
Πηγή http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=61790
