Ανέξοδα μέτρα που θα βοηθήσουν να ορθοποδήσουν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά τα οποία γονάτισαν κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης αναζητεί η υπουργός Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας κυρία Λούκα Κατσέλη, η οποία δείχνει να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα των πρωτοφανών ελλειμμάτων και των άδειων ταμείων.
Την ερχόμενη εβδομάδα με επιστολή της θα καλέσει στο τραπέζι του διαλόγου τους παραγωγικούς φορείς και τις τράπεζες και θα τους ζητήσει να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις για το πακέτο ενίσχυσης της ρευστότητας το οποίο έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση. Χρήματα όμως....
δεν υπάρχουν, παρά μόνο οι αδιάθετες εγγυήσεις του Δημοσίου από το πακέτο στήριξης των πιστωτικών ιδρυμάτων που έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ναι μεν το ύψος των εγγυήσεων μπορεί να ανέλθει στο ποσό των 15 δισ. ευρώ (από το αδιάθετο πακέτο των τραπεζών), αλλά με τα νέα δεδομένα, που ανεβάζουν το δημόσιο χρέος πάνω από τα 300 δισ. ευρώ, προβλέπεται ότι η κυβέρνηση θα είναι και σε αυτό φειδωλή. Και τούτο διότι ήδη έχουν δοθεί εγγυήσεις από το Δημόσιο προς τις ΔΕΚΟ ύψους 25 δισ. ευρώ που σύντομα προβλέπεται να καταπέσουν στο μεγαλύτερο ποσοστό. Μεγάλες επιχειρήσεις, με πρώτο τον ΟΣΕ, αντιμετωπίζουν τεράστιες ζημιές και βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεών τους.
Σύμφωνα με την κυρία Κατσέλη, στο πακέτο ενίσχυσης των ιδιωτικών επιχειρήσεων κυριαρχεί η πρόταση για « ρύθμιση δανείων και αναχρηματοδότηση ληξιπρόθεσμων οφειλών » από τις τράπεζες. Για να γίνει αυτό, αφού δεν πρόκειται για χρήματα του Δημοσίου, απαιτείται να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία έπειτα από συνεννόηση με τις τράπεζες, οι οποίες αντιδρούν σε μια γενικευμένη ρύθμιση για όλους τους δανειολήπτες.
Στις πρώτες επισημάνσεις που διατυπώθηκαν δημόσια από τους τραπεζίτες η υπουργός δείχνει να συμφωνεί, λέγοντας ότι το νομοσχέδιο θα προσδιορίζει με σαφήνεια τους κλάδους και τις επιχειρήσεις για τους οποίους θα δοθεί η εγγύηση του Δημοσίου προκειμένου να «παγώσει» η οφειλή τους ή και να αναχρηματοδοτηθούν από το τραπεζικό σύστημα. Αλλωστε η ίδια εγκατέλειψε την προεκλογική ρητορική για «πάγωμα δανείων» σε όλους τους μικρομεσαίους. Το νομοσχέδιο θα καθορίζει τους όρους της ρύθμισης και τους όρους αποπληρωμής για την οποία εγγυάται το Δημόσιο.
▅ Περίοδος χάριτος
Κατά τις πληροφορίες, η σχεδιαζόμενη ρύθμιση θα προβλέπει περίοδο χάριτος ενός ή δύο ετών για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αδιέ ξοδο και προφανώς έχουν επηρεαστεί από τη διεθνή κρίση, όπως π.χ. οι εξαγωγικές επιχειρήσεις και οι τουριστικές. Σε αυτό το διάστημα δεν θα καταβάλλουν τοκοχρεολυτικές δόσεις για την εξόφληση του δανείου τους, αλλά η υποχρέωσή τους θα μεταφερθεί στο μέλλον.
Η γενική ρύθμιση θα προβλέπει αλλαγές στους όρους και στις προϋποθέσεις λειτουργίας του ΤΕΜΠΜΕ και στη χορήγηση εγγυήσεων του Δημοσίου προς τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δόθηκαν όχι μόνο στην έναρξη της κρίσης, αλλά και προεκλογικά.
Στο πακέτο θα περιληφθούν οι αλλαγές στον «Τειρεσία» ώστε να ανοίξουν ξανά γραμμές χρηματοδότησης κυρίως για τους μικρομεσαίους.
Οπως έγραψε «Το Βήμα» την περασμένη Κυριακή, όσοι έχουν εξοφλήσει τις υποχρεώσεις τους από ακάλυπτες επιταγές του παρελθόντος θα διαγράφονται από τη «μαύρη λίστα», ενώ το ίδιο θα ισχύσει και για εκείνους οι οποίοι οφείλουν μικροποσά ως 10.000 ευρώ. Οι αλλαγές θα προβλέπουν ακόμη την επιμήκυνση στις 30 ημέρες (από οκτώ σήμερα) του χρόνου αναγγελίας στον «Τειρεσία» ακάλυπτων επιταγών ή απλήρωτων συναλλαγματικών.
▅ Δίγραμμες επιταγές
Επιπλέον θα υπάρξουν και πρόσθετα μέτρα που θα προτείνουν οι φορείς και θα συζητηθούν με τους εκπροσώπους των τραπεζών.
«Κλειδί» για την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς αποτελεί η αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των ακάλυπτων επιταγών που αναμένεται να ξεπεράσουν τα 3 δισ. ευρώ εφέτος και αποτελούν «τοξική βόμβα» ακόμη και για τις υγιείς επιχειρήσεις, που είναι οι τελικοί αποδέκτες μεταχρονολογημένων επιταγών. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος επισήμανε το πρόβλημα με την ενδιάμεση έκθεσή του και πρότεινε στην κυβέρνηση τρία συγκεκριμένα μέτρα: 1. Υιοθέτηση από τα πιστωτικά ιδρύματα διαφορετικής διαδικασίας χορήγησης βιβλιαρίων επιταγών, ανάλογα με τον βαθμό κινδύνου των πελατών τους.
2. Θέσπιση εγγυητικής ευθύνης του πιστωτικού ιδρύματος, δηλαδή της υποχρέωσής του να πληρώνει το ίδιο τυχόν ακάλυπτες επιταγές μέχρι ενός συγκεκριμένου ποσού ή ποσοστού. 3. Υποχρεωτική χρήση της δίγραμμης επιταγής στις επιχειρηματικές συναλλαγές πάνω από ένα ορισμένο ποσό. Το μέτρο αυτό προβλέπεται στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων της Εφορίας για συναλλαγές άνω των 15.000 ευρώ, αλλά σήμερα δεν τηρείται σχεδόν από κανέναν. Ετσι η εφαρμογή επανέρχεται επιτακτικά. Πηγές από το στενό περιβάλλον της κυρίας Κατσέλη σχολίαζαν ότι οι προτάσεις του κ. Προβόπουλου « κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και πρέπει να εξετασθούν, κυρίως όταν έχουμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να εξορθολογιστεί ολόκληρο το πλαίσιο και η πρακτική που διέπει τη λειτουργία των μεταχρονολογημένων και ακάλυπτων επιταγών, ώστε να μη λειτουργεί στις σημερινές σαθρές βάσεις ».
Πρόσθετο μέτρο ελάφρυνσης των επιχειρήσεων που δανειοδοτούνται είναι η αναστολή καταβολής για έναν χρόνο της εισφοράς 0,6% του Νόμου 128/75 (υπέρ των εξαγωγέων). Αργότερα η εισφορά μπορεί να καταργηθεί.
Πηγή www.tovima.gr
