Σκοπός του blog είναι οι αλήθειες για αυτά που συζητάμε τόσο καιρό μεταξύ μας και μας προβληματίζουν.
Επίσης όσοι επιθυμείτε να δημοσιευθεί κάποιο δικό σας κείμενο,μαρτυρία ή ντοκουμέντο μπορείτε να το στείλετε στην παρακάτω διεύθυνση.
Όσοι επιθυμείτε να επικοινωνήσετε μπορείτε να στέλνετε τα email σας και τις παρατηρήσεις σας στο amoirakagem@gmail.com

Δείτε ΕΔΩ το blog της Ένωσης συνεργατών των εταιριών "ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΒΕΕ" και "COSMOTE Κινητές Τηλεπικοινωνίες Α.Ε."

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Οι «βουτιές» των Canadair με… άλλο μάτι


Τις προηγούμενες μέρες ακούσαμε πολλά για τους πιλότους των Canadair. Από τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού, ως τις κατηγορίες πολλών που θεώρησαν ότι οι πιλότοι των πυροσβεστικών ευθύνονται για την καταστροφή ή το μέρος της καταστροφής που τους αφορά προσωπικά. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ηλεκτρονική επιστολή αναγνώστη και μια καλή ευκαιρία για σκέψη. Και συγχαρητήρια. Ειλικρινή.

Το Σάββατο, 12/7/2008, πηγαίνοντας για μπάνιο στη Σκύρο, βρέθηκα μπροστά σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη, διαπιστώνοντας ότι το σύννεφο στο βάθος δεν ήταν ακριβώς σύννεφο, αλλά πυκνός καπνός. Ήταν καπνός από μεγάλη φωτιά στο πευκοδάσος που κάλυπτε το βόρειο κομμάτι του μικρού νησιού. Και ήταν μεγάλη η φωτιά γιατί λίγα λεπτά αργότερα, μόλις βρέθηκα στην αμμουδιά της Καλαμίτσας, είδα τα πυροσβεστικά Canadair CL-415 να κατεβαίνουν στη θάλασσα γι’ ανεφοδιασμό, κι ήταν επτά (από τα 10 που διαθέτουμε!!!).

Αν και είχαν αρχίσει νωρίτερα τις ρίψεις, να μιλήσω μόνο γι’ αυτό που είδα: Με τα μάτια μου, λοιπόν, τα έβλεπα, εξίμισι ώρες, να πηγαινοέρχονται σε κύκλους χτυπώντας το θηρίο που είχε ξυπνήσει απ’ το πρωί και κατάτρωγε το δάσος. Ορμούσαν μέχρι που νύχτωσε, ξανά και ξανά, χωρίς ανάσα, χωρίς φαΐ, ακατούρητοι, ακούραστοι, χωρίς φόβο, πολεμώντας με τις μικρές τους υδάτινες λόγχες να γκρεμίσουν το θεόρατο καθεδρικό των πύρινων γλωσσών. Δε φοβήθηκαν ούτε όταν, κατά τις δύο το μεσημέρι, το τέρας σηκώθηκε όρθιο και ούρλιαξε τόσο δυνατά που ο καπνός του έφτασε στο Σούνιο. Από κοντά πολέμαγαν και δυο ελικόπτερα, αυτά που είναι σαν τεράστιες ακρίδες, πολύ μικρά όμως στην άνιση μάχη.
Και δεν έφυγαν, παρά μόνο σαν νύχτωσε και δεν έβλεπαν άλλο. Και απ’ τα χαράματα της Κυριακής ξανάρχισε ο πόλεμος.

Μέχρι που τελικά, νικήσανε.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Όσες ώρες τα έβλεπα, τα Canadair γύριζαν σε κύκλους των οκτώμισι λεπτών (άντε πες εννέα), δηλαδή έκαναν τουλάχιστον 43 ρίψεις το καθένα. Με 5,5 τόνους νερό περίπου σε κάθε ρίψη κουβάλησαν και έριξαν στη φωτιά τουλάχιστον 236 τόνους νερού το καθένα. Και συνολικά έριξαν, όσο τα έβλεπα εγώ, πάνω από 1.655 τόνους νερού. Οι 43 ρίψεις αντιστοιχούν σε όσες απο/προσγειώσεις κάνει ένα πλήρωμα Boeing 747 σε 6 μήνες, αν δεν κάνω λάθος. Η μέγιστη ταχύτητα των CL-415 είναι 375 km/h (λίγο πιο γρήγορα από Formula 1), ενώ όταν κάνουν ρίψη, πετούν (;) με 195 km/h (πιο αργά από την τελική του οικογενειακού μας αυτοκινήτου). Το κάθε πλήρωμα αποτελείται από δύο άτομα που ανήκουν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Δεν πετούν σε ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, πετούν μέσα σε καπνό και φλόγες. Οι σμαραγδένιες θάλασσες, που κολυμπάμε εμείς που «βλέπουμε», είναι νερό για να σβήσει η φωτιά.